De Ragdoll is een raskat. Ragdolls zijn forse katten met halflange zijdezachte vacht.
Pas rond het derde jaar is hij/zij uitgegroeid en uitgekleurd. Ragdolls zijn vrij rustige, sociale en aanhankelijke katten.

Het ontstaan van de Ragdoll:

De Ragdoll is ontstaan in Amerika in de jaren zestig. Ann Baker is toen begonnen met een witte Angora-achtige poes. Deze kat, Josephine, was van Ann Bakers buurvrouw. Josephine had vaak kittens die allemaal wild waren. Op een bepaald moment werd Josephine door een auto aangereden, maar zij overleefde dit ongeval. Josephine werd overgebracht naar de plaatselijke Universiteit, waar haar leven werd gered.

Toen zij genezen verklaard was ging Josephine weer naar huis en kreeg zij korte tijd later weer kittens. Deze kittens waren echter anders dan voor het ongeluk. Deze kittens waren zeer lief, erg speels en totaal ontspannen. Ook waren ze dol op menselijke aandacht. Josephines eigenaar wilde van de kittens af. Ann Baker vond dit gedrag, als ervaren kattenfokster, erg interessant en besloot enkele kittens mee te nemen. Buckwheat werd haar eerste kat.

Ann had een oudere zoon van Josephine geleend om een nieuwe lijn op te zetten in haar fokprogramma. Dit was een zwart bruine Pers met de naam Blackie. Tijdens de bezoeken aan de eigenaar van Blackie zag ze zijn broer, een indrukwekkende kater, ondanks zijn uiterlijke kenmerken van een Heilige Birmaan, maar was hij dat niet. Ook deze kater mocht zij lenen voor haar fokprogramma. Ann noemde deze kater Raggedy Ann Daddy Warbucks. Beide waren zoons van Josephine maar volgens Ann van verschillende vaders.

De vader van Daddy Warbucks was onbekend zodat het moeilijk is om de oorsprong verder te achterhalen. Buckwheat, een effen zwarte poes, was een dochter van Blackie en Josephine. Zij had het uiterlijk van een burmees maar met een dikke vacht. Naast Buckwheat kreeg Ann nog een poes, Raggedy Ann Fugianna. Dit was in feite een mislukte Bi-colour en haar vader was Daddy Warbucks.

Toen Ann Buckwheat en Fugianna in eigendom had en recht had op dekkingen van Daddy Warbucks, was de rest niet zo moeilijk. De basis voor het nieuwe ras was gelegd. Ann besefte dat de nakomelingen van deze drie grondleggers speciaal waren en noemde "haar" ras Ragdolls. In 1975 liet Ann "Ragdoll" registreren als trademark.

Het uiterlijk:

Een Ragdoll is een forse kat. Ragdoll betekent letterlijk 'lappenpop', omdat de kat zich in de armen van zijn baasje echt laat hangen.

Zijn vacht is halflang, zijdezacht en klit normaal gesproken niet. Point Ragdoll kittens worden spierwit geboren waarna de kleuren langzaam duidelijk worden. Pas rond het derde jaar is hij uitgegroeid en uitgekleurd. Katers wegen dan tussen de 5 en 10 kilo, een volwassen poes weegt ongeveer 3 tot 6 kilo.

Ragdolls vallen onder de pointkatten, Colourpoint. Dat wil zeggen dat de points, dus de oren, poten, staart en masker zijn gekleurd terwijl het lichaam lichter gekleurd is. Point Ragdolls hebben blauwe ogen.

De kleuren van de Ragdoll zijn Seal, Blue, Chocolate, Lilac, Red, Creme en Tortie, al deze kleuren komen ook in lynx (tabby) voor.

De Ragdoll komt voor in drie hoofdvariëteiten, namelijk Colourpoint, Mitted en Bi-colour.

Colourpoint: Masker, oren, poten en staart zijn gekleurd. Lichaamskleur is lichter, crèmekleurig. De borst is meestal lichter dan de rest van het lichaam. Een Colourpoint mag absoluut geen wit hebben.

Mitted: Mitted betekent gehandschoend. Bij een Mitted zijn de Points gekleurd. Daarnaast heeft de Mitted witte sokjes aan de voorpoten en hogere laarsjes op de achterpoten. Van de kin tot aan de staartinplant loopt een witte streep, de zogenaamde buikstreep. Sommige Mitteds hebben een witte bles op hun neus.

Bi-colour: Het masker is gekleurd, maar bevat een omgekeerde, witte "V". Staart en oren zijn gekleurd. Kin, borst, buik en poten zijn wit.

 

Sepia en Mink ragdolls : 

De extremiteiten (kop, poten, staart) van mink Ragdolls zijn gelijk aan die van de point Ragdolls, echter, de vachtkleur is donkerder en warmer van kleur dan die van point Ragdolls. De ideale oogkleur is aqua-achtig, varierend van licht tot wat donkerder aqua, maar ook blauwe ogen komen voor. De genen die voor het mink zorgen zijn een point gen (cs) in combinatie met een sepia gen (cb).

Ook de extremiteiten van sepia Ragdolls zijn gelijk aan die van de point Ragdolls. Het verschil tussen de points en de vachtkleur is minimaal, maar wel aanwezig. De ideale oogkleur is geelachtig, maar aqua, blauw en oddeyed (twee verschillende kleuren ogen) komt ook voor. Twee sepia genen maken een sepia Ragdoll. Een sepia Ragdoll in combinatie met een point Ragdoll geeft alleen mink Ragdoll kittens.

In tegenstelling tot point kittens worden mink en sepia kittens al wat gekleurder geboren. Het wit (bij mitteds en bicolors) is doorgaans gelijk bij de geboorte of hooguit een paar dagen na de geboorte al te zien.

 

 

Solid ragdolls:

De solid of self colored Ragdoll, ook non-pointed Ragdoll genoemd, heeft een volle vachtkleur (dus geen points) die, gelijk de point- mink- en sepia Ragolls, in elke kleur en dezelfde varieteiten voorkomt. Oogkleur is bij voorkeur groen maar oranje, goud en odd-eyed is ook mogelijk. Kittens worden gekleurd geboren.

 

Het karakter: 

Ragdolls zijn vrij rustige, aanhankelijke katten. Het zijn doorgaans geen schootzitters, maar zijn wel altijd in de buurt te vinden, bij voorkeur naast je. Ze volgen je vaak als een hondje waarbij je moet opletten dat ze je niet voor de voeten lopen. Ze zijn heel sociaal, erg op mensen gericht, ontzettend nieuwsgierig en vriendelijk. Ragdolls blijven hun leven lang speels. Ragdolls zijn geschikt voor gezinnen met kinderen en kunnen het ook goed vinden met andere dieren. Het zijn zeer geschikte binnenkatten maar een kattenren of afgesloten tuin wordt ook op prijs gesteld.

 

Feiten en fabels over de ragdoll:

Er is waarschijnlijk nog nooit een kat zo controversieel geweest als de Ragdoll.

Het ras, dat gecreeerd werd door Ann Baker, is omgeven met rare geruchten en fabels, waarvan een groot deel door Ann zelf gestart zijn. Helaas verschijnen er zelfs tegenwoordig nog artikelen en boeken die deze fabels als waarheid verkondigen.

Ragdolls zijn uitgebreid getest in een universiteit om te kunnen bewijzen dat Ragdolls ook maar gewoon normale katten zijn. We zetten hier enkele van deze fabels op een rijtje:

- Ragdolls hebben een hoge weerstand tegen pijn:

Ragdolls voelen net zoveel pijn als andere katten. Iedereen die wel eens per ongeluk op een Ragdoll gestaan heeft kan je dat vertellen!

 

 

- Ragdolls hebben geen angst:

Ragdolls zijn erg vertrouwensvolle rustige katten, die niet zo snel van streek raken en ergens van schrikken. Maar Ragdolls zijn niet dom!

 

 

- Ragdolls hebben niet hetzelfde jacht instinct als normale katten:

Ragdolls hebben hetzelfde instinct als andere katten, maar soms kunnen ze een beetje onhandig zijn, en goede muizenjagers zijn ze ook niet.

 

-Ragdolls hebben misvormde botten of spieren:

Dat Ragdolls zich heerlijk kunnen ontspannen als je ze optilt heeft mensen doen denken dat er iets fysiek mis is. Het is wetenschappelijk bewezen dat dit niet het geval is!

 

-Ragdolls kunnen zich niet verdedigen:

Ragdolls hebben klauwen en nagels net zoals andere katten, maar hoeveel ze die gebruiken is persoonlijk. In het algemeen kunnen Ragdolls zich prima verdedigen, maar doen dit alleen als dat echt nodig is.

 

 

-Ragdolls zijn zo meegaand omdat ze niet erg slim zijn:

Ragdolls staan bekend als snelle leerling en kunnen goed worden getraind. Dus dit is niet waar.

 

 

-Ragdolls zijn zo meegaand en rustig dat ze dus niets doen de hele dag:

Dit is natuurlijk helemaal individueel. Sommige Ragdolls zijn erg stil, sommige erg speels. In het algemeen staan Ragdolls om hun speelsheid bekend. Ze zijn nieuwsgierig en willen graag aan alle activiteiten in het huis deelnemen!

 

 

-Ragdolls zijn erg geschikt voor mensen die een allergie voor katten hebben:

Omdat Ragdolls geen ondervacht hebben en weinig verharen wordt wel eens gezegd dat ze geen allergische reactie kunnen veroorzaken. Het is normaal gesproken echter niet de vacht maar de huidstof dat een allergische reactie veroorzaakt. Daarom kunnen Ragdolls net zo erg een reactie veroorzaken als elk ander kattenras. 

 

- Ragdolls zijn genetisch veranderd:

Deze fabel is als eerste door Ann Baker gemaakt. Er is echter geen enkel bewijs dat dit onderstreept, en dergelijke technologie bestond nog niet in de 60'er jaren toen het Ragdoll ras begon.

 

 

-Ragdolls zijn gemaakt door een witte Pers/Angora met een Heilige Birmaan te kruisen:

Ragdolls zijn gefokt door middel van straat katten, en raskatten zijn vrijwel niet gebruikt. De witte Pers/Angora was Josephine, een normale langhaar straatkat van onbekende afkomst. Het is best mogelijk dat Ann Baker, die een Perzen fokker was, uiteindelijk ook Perzen heeft gebruikt in haar Ragdoll fok programma. De Birmaan was Buckwheat, een kitten van Josephine dat sprekend leek op een Birmaan maar die waarschijnlijk geen enkel Birmaans bloed in zich had. Ook Daddy Warbucks, een ander kitten van Josephine (met onbekende vader) leek erg op een Birmaan. Maar er is genetisch bewijs dat uitsluit dat Birmaanse katten zijn gebruikt zijn om Ragdolls te fokken; De genen verantwoordelijk voor het mitted patroon bij Ragdolls zijn niet hetzelfde als die verantwoordelijk voor het patroon bij Birmanen. Het colourpoint genen kwam waarschijnlijk van een Siamees of een colourpoint Pers die destijds buiten mocht komen in de straten in het gebied waar ook Josephine leefde. De lange vacht en witte sokjes, niet erg uitzonderlijk bij straat katten, kwam ergens anders vandaan.

 

-Ragdolls verharen niet:

Iedere kat met haren verliest haar, dus zo ook de ragdoll!!

Ze hebben dan weliswaar geen ondervacht, maar even zo goed haart deze wel uit....
Met name als de ragdoll in de rui is van winter naar zomervacht.

 

Wil je alles van de ragdoll weten dan raden wij u het boek aan:

"De Ragdoll , een unieke raskat"